U kunt kijken naar regels en voorschriften in andere rechtsgebieden.
Een bedrijf dat betalingsdiensten aanbiedt, moet een vergunning krijgen van de Bank of Indonesia. BI Reg 22 verdeelt betalingssysteemaanbieders in betalingsdienstaanbieders en betalingssysteeminfrastructuuraanbieders. Aanbieders van betalingssystemen worden gedefinieerd als banken of niet-bancaire instellingen die diensten verlenen om betalingstransacties voor gebruikers van diensten te vergemakkelijken. Zij kunnen de volgende activiteiten uitvoeren: (1) informatie verstrekken over de financieringsbron; (2) betalingsinitiatie- of acceptatiediensten; (3) beheer van de geldbron; en (4) geldovermakingsdiensten. Aanbieders van betalingssysteeminfrastructuur worden in BI Rule 22 gedefinieerd als partijen die infrastructuur leveren die kan worden gebruikt om geldovermakingen uit te voeren namens hun deelnemers. Aanbieders van betalingssysteeminfrastructuur kunnen clearing- of definitieve afwikkelingsdiensten verlenen ten behoeve van deelnemers. Gedetailleerde licentievereisten zijn gedetailleerd in BI-verordening 23/6 voor betalingsdienstaanbieders en in BI-verordening 23/7 voor aanbieders van betalingssysteeminfrastructuur.1
BI Reg 22, BI Reg 23/6 en BI Reg 23/7 beperken nu buitenlands eigendom van aanbieders van betalingssystemen. Deze beperking was voorheen beperkt tot uitgevers van elektronisch geld, opdrachtgevers, overstapaanbieders, clearingaanbieders en aanbieders van definitieve afwikkeling. Niet-bancaire betalingsdienstaanbieders moeten ten minste 15 procent van het totale aantal aandelen bezitten, waarbij ten minste 51 procent van deze stemgerechtigde aandelen in handen zijn van een binnenlandse partij of partijen. Aanbieders van betalingssysteeminfrastructuur moeten ten minste 80 procent van het totale aantal aandelen en stemgerechtigde aandelen in handen hebben van de lokale partij of partijen. Deze buitenlandse eigendomsbeperkingen worden opgeheven voor bestaande betalingsdienstaanbieders en aanbieders van betalingssysteeminfrastructuur (d.w.z. licentiehouders van Bank Indonesia totdat de nieuwe regels van Bank Indonesia van kracht worden). Bestaande betalingsdienstaanbieders en aanbieders van betalingssysteeminfrastructuur moeten echter hun buitenlands aandeelhouderschap aanpassen als er in de toekomst wijzigingen in hun aandeelhouderschap komen.1
BI Reg 23/6 en BI Reg 23/7 verhogen ook de minimale kapitaalvereiste voor nieuwe entiteiten die een licentie voor een betalingsdienstaanbieder of betalingssysteeminfrastructuuraanbieder aanvragen. De minimale kapitaalvereisten voor betalingsdienstaanbieders verschillen per vergunningscategorie. De licentie van categorie 1, die rekeninginformatiediensten, betalingsinitiatie, acceptatiediensten, rekeningopeningsdiensten en geldovermakingsdiensten omvat, heeft een minimaal gestort startkapitaal van Rs 15 miljard. Het minimale initiële gestorte kapitaal voor de categorie 2-licentie voor rekeninginformatiediensten en betalingsinitiatie- en acceptatiediensten is Rs 5 miljard, en de categorie 3-licentie voor geldovermakingsdiensten en andere activiteiten gedefinieerd door de Bank of Indonesia heeft een minimale initiële betaalde hoeveelheid. kapitaal van Rs 500 miljoen voor vergunninghouders die geen systeem leveren dat andere betalingsdienstaanbieders kunnen gebruiken en Rs 1 miljard voor vergunninghouders die een systeem aanbieden dat andere betalingsdienstaanbieders kunnen gebruiken. Ondanks het bovenstaande moeten alle buitenlandse investeringsmaatschappijen nog steeds een minimaal gestort startkapitaal van Rs 10 miljard hebben.1
Voor aanbieders van betalingssysteeminfrastructuur is het minimale initiële gestorte kapitaal Rs 100 miljard.1
Bovendien introduceert BI Reg 22, samen met BI Reg 23/6 en BI Reg 23/7, het concept van huidig kapitaal. Het huidige kapitaal moet worden aangevuld door de betalingssysteemaanbieders zolang zij de activiteiten van het betalingsverkeer uitvoeren. De berekening van het huidige kapitaal verschilt van leverancier tot leverancier en is niet specifiek gespecificeerd in de voorschriften van de Bank of Indonesia. Van aanbieders van betalingssystemen wordt verwacht dat ze een zelfbeoordeling uitvoeren om het huidige kapitaal te berekenen, maar Bank Indonesia zal de definitieve vaststelling van de huidige kapitaalvereisten voor een bepaalde aanbieder van betalingssystemen maken.1
MOCI-verordening nr. 5 van 2020 inzake particuliere aanbieders van elektronische systemen van 24 november 2020, zoals gewijzigd door MOCI-verordening nr. 10 van 2021 van 21 mei 2021 (MOCI Reg 5), vereist dat particuliere leveranciers van elektronische systemen (ESP) toegang verlenen aan hun elektronische systemen of elektronische gegevens aan (1) bevoegde instellingen voor toezichtdoeleinden en (2) wetshandhavers om wetten te handhaven, met name strafrechtelijke onderzoeken, vervolgingen en processen die in Indonesië worden uitgevoerd. Een particuliere ESP wordt in MOCI Reg 5 gedefinieerd als een persoon, entiteit of lid van het publiek die een elektronisch systeem beheert. Een elektronisch systeem wordt daarin verder gedefinieerd als een geheel van elektronische apparaten en procedures die dienen voor het voorbereiden, verzamelen, verwerken, analyseren, opslaan, weergeven, publiceren, verzenden of verspreiden van elektronische informatie. Als zodanig zijn particuliere ESP's verplicht om hun elektronische klant- of productgegevens aan de autoriteiten als relevante derde partijen te verstrekken.1
Na de uitgifte van BI Reg 22 eind 2020 heeft Bank Indonesia twee uitvoeringsregels uitgevaardigd die vanaf 1 juli 2021 van kracht zijn, namelijk BI Reg 23/6 en BI Reg 23/7. Bestaande betalingssysteemaanbieders ondergaan licentieconversies op basis van het nieuwe betalingssysteemregime in overeenstemming met deze regels.1
